asteniczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, astenicznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: słaby, wątły {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}typ asteniczny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły … Słownik języka polskiego
asteniczny — astenicznyni «o człowieku: słaby, wątły; leptosomiczny» ∆ Typ asteniczny → astenik … Słownik języka polskiego
astenik — m III, DB. a, N. astenikkiem; lm M. astenikicy, DB. ów biol. psych. «w klasyfikacji E. Kretschmera: typ konstytucjonalny człowieka o smukłej, wątłej budowie ciała, słabo rozwiniętej klatce piersiowej, odznaczającego się pod względem psychicznym… … Słownik języka polskiego
astenik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. astenikicy, med., psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek o astenicznej konstrukcji psychofizycznej, cechującej się wątłą budową ciała, nadmiernym wydłużeniem kończyn, anomaliami w budowie poszczególnych części… … Langenscheidt Polski wyjaśnień